Geschiedenis Elly Prins Machine Quilting

Toen ik op een leeftijd kwam dat er een beroepskeuze gemaakt moest worden, wilde ik het liefste in een winkel gaan werken. Dat was volgens ouders en leerkrachten onder mijn niveau en ik ging iets anders doen wat ik ook leuk vond: De laboratorium-school. Lekker crea bezig zijn met reageerbuisjes. Na de opleiding heb ik drie jaar gewerkt als analiste. Daarna ging ik een nieuwe uitdaging aan door longfunctieassistente te worden. Het was een supergave tijd.

Tijdens het werken ging ik een opleiding doen voor coupeuse. Ik had altijd al mijn eigen kleding willen maken en ik zag daar toekomst in als thuiswerkende moeder. In 1988 haalde ik mijn diploma en kreeg ik mijn eerste dochter. Ik deed wat verstelwerk en kleine opdrachtjes tot we verhuisden naar Zoetermeer in 1991. Daar ben ik direct begonnen met naailes op zolder. Dat bleek ideaal in een nieuwbouwwijk vol met jonge moeders die wel kleding wilden leren maken. Behalve naailes gaf ik ook diverse creatieve workshops en kinderfeestjes.

1995

Mijn zus nam me mee naar quiltles, dat was weer eens heel wat anders. Natuurlijk werd ik direct besmet met het quiltvirus. Ik was zo enthousiast dat ik het liet zien op de naailes. Van het een kwam het ander en zo ging ik ook quiltles geven en dan vooral met de naaimachine. Jarenlang gaf ik daarna thuis naailes- en quiltlessen. Ondertussen emigreerde mijn zus naar Canada.

1999

Aan het eind van elke cursus gaf ik in Zoetermeer een "show & tell”. We maakten er altijd een leuke avond van. Tijdens de slotavond in 1999 was mijn zus uit Canada over en nam een quilt mee die zij had gemaakt. Deze quilt had zij niet zelf doorgequilt, maar dat had ze láten doen. Van die mogelijkheid had ik nog nooit gehoord! In dat jaar waren mijn ouders 40 jaar getrouwd. Zij wilden dat feest vieren in Canada, zodat mijn zus en haar gezin erbij konden zijn. Ik nam toen drie quilts mee in mijn koffer en bracht die naar een longarmquiltster, een kennis van mijn zus. Drie weken later ging ik terug naar huis met doorgequilte quilts.

Eenmaal weer thuis besefte ik wat een luxe dat was en hoe graag ik ook zoiets in Nederland wilde! Er bleek nog niemand in Europa zo’n machine te hebben. Ja toch wel, in België stond er één in een oude aardappelschuur. Hij werd gebruikt om beddenspreien te maken. Nog van die ouderwetse met heel dikke stijve tussenvulling en een groot raster erdoor, ook wel ‘shell patroon’ genaamd. Het patroon volgden ze met een pen in houten mallen. Na een bezoek aan dit bedrijf was ik compleet verliefd. De eigenaresse vroeg of ik deze machine niet wilde kopen. Zij had er geen zin meer in. Daar hoefde ik niet lang over na te denken. En zo startte ik op 1 januari 2000 mijn eigen bedrijf!

2000

Ik besefte hoe moeilijk het was om een longarmmachine van 4,5 meter lang te plaatsen. Gelukkig vond ik een lege garage naast mijn ouders. Een prima start, maar in de zomer was het er heet, heel heet en in de winter heel erg koud. De olie in de machine liep er in de zomer uit en in de winter moest ik eerst de machine warm laten lopen. Dit was geen ideale situatie.

2001

We verhuisden de longarm naar de zolder van ons rijtjeshuis en stopte ik met de naailessen. Quiltles gaf ik ondertussen overal door het land en vooral in Den Haag in The Border.

Doordat ik als eerste van Europa begon, kon ik nergens les krijgen of technische hulp. Met behulp van video’s leerde ik de kneepjes van het vak. Na een aantal jaren ging ik op les in Amerika om steeds van het nieuwste op de hoogte te blijven.

Het machinale quilten mocht steeds meer en langzaam werd ik en het longarmen bekend in Nederland. Omdat ik thuis werkte, kon ik veel meer quilten en tijd besteden aan de opdrachten. Anja kwam al snel bij me werken. Het leek allemaal ideaal maar de zolder werd snel te klein.

2005

We verhuisden met het hele gezin naar een woon/werken-pand. Beneden 70 m2 werkruimte, wat was dat groot! Er kwamen steeds meer dubbelbrede stoffen, tussenvullingen en garens. We gingen meer op beurzen staan.

Tijdens de verhuizing besloot ik de machine van de Gammil longarm op te sturen naar de fabriek in Amerika. Tot nu toe had de Gammil geen stitchregulator. Dat hield in dat als ik langzaam naaide de steken groter werden en als ik snel ging ik kleine steekjes kreeg. Na drie weken kreeg ik de de machine weer terug met een kleine computer erop. Nu kon ik werken met de stitchregulator.

In 2008 hadden we een kleine stand in Birmingham. Daar kwam ik in gesprek met Dave en Catherine uit Nieuw Zeeland. Zij zijn de ontwerpers en leveranciers van de SewEzi tafel. Ik was direct enthousiast over deze naaitafels en eind 2008 kreeg ik al de eerste zending. We hebben nu een eigen laser om de plexiglas platen te maken en een eigen opslagruimte waar onze voorraad tafels kan staan.

2010

We schaften een tweede machine aan, de APQS. Ik volgde cursussen voor het werken met de computer op de longarm en we konden steeds meer opdrachten aan. Het bedrijf groeide gestaag. De APQS gaf veel problemen. Ik besloot de APQS te verkopen en een tweede gammil te kopen met computer. Dat was fantastisch, wat een geweldige ontwikkeling. Ik ging weer op cursus in Amerika en leerde veel nieuwe methodes.

In 2013 deed ik weer mee met de Open Europese Quilt Champignonship en won daar een prijs met mijn Berlijn quilt. Trots was ik dat deze quilt daarna in Houston mocht hangen. Juist dat jaar ging ik naar het festival in Houston omdat SewEzi 10 jaar bestond.

Het thema van 2014 bij de OEQC was “Oude Meesters”. Moeilijk onderwerp, maar na een bezoek aan het Moti museum in Breda werd ik geinspireerd door in de museumwinkel een ansichtkaart mee te nemen. Dit was de Mona Lisa in heel veel verschillende uitvoeringen. Dit ben ik om gaan zetten in het Meisje met de Parel, een schilderij wat me toen al aansprak. Toen niet wetend dat het schilderij Meisje met de parel op reis was. Juist in 2014 kwam het schilderij terug in Den Haag en kreeg het heel veel aandacht. Geweldig was het om daarbij aanwezig te zijn.

Het maken van de quilt was een enorme klus maar geweldig om te doen. In de quilt zitten negen verschillende technieken allemaal apart uitgevoerd. Door het gebruik van knopen in een van de uitvoeringen werd de quilt te zwaar en moest ik hem meerdere keren op de longarm opspannen om hem steviger te maken om niet door te zakken. De border was een effen gouden stof.

Met een foto van het schilderij in de hand ging ik de gouden stof quilten. Met heel veel plezier heb ik deze quilt gemaakt.

2015

In april kwam Bernina uit met een longarm en werd ik ambassadeur van de Q24. Trots was ik dat ik uitgekozen werd en eigenaar mocht worden van een spiksplinternieuwe longarmmachine. Ik verkocht de Gammil zonder computer en ging verder met de Bernina.

Toen we 15 jaar bestonden hadden we al een groot team. Het werd steeds lastiger om in de 70 m2 alle werkzaamheden te doen. We werkten met teveel mensen in een te kleine ruimte.

2017

Wat was ik blij toen ik een gedeelte van de boerderij te huur zag daar waar we nu zitten. In de zomer verhuisden we naar de Rokkeveenseweg. Aanvankelijk huurden we de benedenverdieping. Daar stonden twee longarmmachines en in een andere ruimte de stoffen.

Binnen een half jaar besloten we de bovenverdieping erbij te huren. De Gammill longarm kon niet naar boven en dus besloten we deze te verkopen en boven met 3 Bernina longarmmachines verder te gaan. Wat een rijkdom; plaats voor de machines, een kantoor en ruimte voor Sewezitafels voor alle naaiklussen en het biezen van de quilts. In de ruimte van de winkel beneden konden we nu een cursusruimte maken.

2018

In de zomer besloten we ook 110 cm brede stoffen te gaan verkopen en meer fournituren. Ook de Mettler garens breidden we uit. We werden een echte quiltwinkel.

2020

Nu, 20 jaar na het zetten van mijn handtekening bij de kamer van koophandel, mag ik zeggen dat we uitgegroeid zijn tot een prachtige quiltwinkel met een groot atelier en ook weer tot mijn grote plezier een mooie lesruimte. Daar waar ik zoveel jaar geleden mee begon is ook weer terug en daar heb ik veel plezier in. Het is heerlijk om een winkel te hebben, les te mogen geven en op de longarmmachines te mogen quilten.

2021 Een groot deel van ons succes is te danken aan het feit dat wij altijd vernieuwen. In 2021 zijn we op een heel nieuw systeem over gegaan voor de winkel, webshop en longarm atelier. 2022 Eind 2021 krijgen we de sleutel van een pand net aan de andere kant van de heg, op nummer 20. Het pand is groter, veel groter. We breiden uit met meer stoffen, groter leslokaal, ruimere winkel en zelfs 4 bernina longarmmachines. 2023 Op alle fronten gaat het zeer voorspoedig met het bedrijf. Het is druk in de winkel, we krijgen veel quilts om door te quilten en we hebben een fantastisch lesprogramma.

2024 Hoogtepunt in 2024 was wel het bezoek aan de market in Houston. Heel veel inspiratie opgedaan en genoten van alle quilts en stands.
2025 En nu dan mijn 25 jaar jubileum. Trots ben ik op wat ik nu bereikt heb en trots op het team wat nu om me heen staat. Zonder Anja, Marjo en Renate zou met het nu niet lukken. Ook een dank aan de vrijwilligers en lesgevers. Zonder hen zou ik niet zoveel hebben kunnen doen. …en zonder klanten had ik natuurlijk helemaal niets kunnen beginnen. Heel erg bedankt voor het vertrouwen en ieders aanwezigheid. Dit jaar wordt een feestjaar, ik zie uit naar alle komende activiteiten.